Gedichten onder dak bij het ziekenhuis in Scheemda

‘Veel gedichten hebben geen dak boven hun hoofd.’ Die gedachte was het begin van ‘de gedichtenhuisjes’, het project van dichter Sjoerd Visser uit Sellingen. Op 1 augustus jl. werden de gedichtenhuisjes, inmiddels 60 stuks, door Sjoerd met hulp van onder andere ons bestuurslid Christine Meijer en Hennie Sanders, lid Raad van Bestuur van het ziekenhuis geplaatst bij het Ommelander Ziekenhuis. 
Onderstaand wat meer over dit mooie project van Sjoerd Visser dat nog de hele maand augustus te bekijken is. 

Sjoerd Visser publiceerde zelf meerdere gedichtenbundels, maar tot zijn spijt moest hij constateren dat ‘niemand’ zijn gedichten las. Hij ging op zoek naar een manier om gedichten onder de aandacht van een breed publiek te brengen. Hij droomde van gedichten in huisjes, her in der in het landschap van Westerwolde en die droom werkte hij uit door van sloophout huisjes voor zijn gedichten te timmeren. ‘Werk van dichters moet gelezen worden en gedichten moeten een dak boven hun hoofd hebben.’ Ook andere dichters gingen enthousiast met zijn huisjes en hun gedichten aan de slag, gedichten in het Nederlands en in het Gronings.
Christine Meijer, bestuurslid van Stichting Vrienden van het Ommelander Ziekenhuis Groningen, raakte betrokken bij het project en ze is één van de dichters met een gedicht in een zelf ontworpen huisje. Ze is enthousiast over het project en over het feit dat de 60 huisjes een maand lang bij het ziekenhuis in Scheemda zijn te bewonderen. We geven haar graag de gelegenheid om over het huisjesproject en haar deelname te vertellen.

Christine, hoe ben je betrokken geraakt bij het project van Sjoerd?
Via het Schrijverscafé in de bibliotheek van Finsterwolde. We komen maandelijks bij elkaar en wisselen verhalen of gedichten uit en Sjoerd is één van de deelnemers. Hij nam op een middag een aantal lege huisjes mee en vroeg of wij belangstelling hadden. Ik had een gedicht geschreven waarvan ik dacht dat het wel in zo’n huisje zou passen en heb een huisje uitgekozen en het gedicht erin geplaatst.

Wat maakt jou zo enthousiast?
Gedichten spreken mij heel erg aan, ze kunnen troost bieden maar weerspiegelen soms ook je eigen gevoelens en af en toe schrijf ik zelf wel eens een gedicht voor een bepaalde gelegenheid of welt er zomaar een gedicht in mij op. Toen ik hoorde van het project van Sjoerd leek mij het heel leuk om mijn gedicht aan de serie toe te voegen en mijn gedicht te delen met anderen.

Je eigen gedicht is geplaatst in een huisje met een bakvorm; hoe kwam je op dat idee?
Sjoerd had in zijn kofferbak een diversiteit aan huisjes waaruit we konden kiezen. Het huisje met het bakblikje sprong er voor mij direct uit omdat het zich onderscheidde van de rest en dat was ook een beetje mijn bedoeling.

Het gedicht van Christine: 
Ik zie de zonsondergang door de bomen
Bloedrood kleurt de avondlucht
Terwijl ik hier nog sta te dromen
Zie ik hoe de zon de dag ontvlucht
Terwijl in het westen de horizon brandt
En langzamerhand het daglicht verdwijnt
Wend ik mij naar de andere kant
Waar in het oosten de maan verschijnt

Jouw gedicht beschrijft het landschap dat jij ziet. Welke betekenis heeft Oost-Groningen voor jou?
De rust en de ruimte spreekt mij aan. Je kunt hier nog in alle stilte tot jezelf komen, fietsen zonder dat je gehinderd wordt door lawaai van verkeer. Ik houd ook enorm van de ruimte in de polder, uitwaaien bij de Punt van Reide en daarnaast de afwisseling met de bossen van Westerwolde waar je ook heerlijk kunt wandelen en fietsen. Kortom, een heel mooi gebied om te wonen.

Schrijf of dicht je vaak over het landschap, over het deel van de provincie waarin jij woont?
De gedichten die ik schrijf gaan o.a. over het landschap: de Punt van Reide, het Oldambtmeer, de zonsondergang. Maar zoals gezegd schrijf ik ook wel eens gedichten voor bepaalde gelegenheden: over Vrede en Vrijheid, over Vriendschap of voor de Gespreksgroep waaraan ik deelneem.

Het huisjesproject heeft al een lange tocht achter de rug. De huisjes hebben o.a. gestaan in Nieuw-Scheemda, Oudeschans, Sellingen, Alteveer, Blijham en nu komen ze van Smeerling. Ook de bibliotheken van Westerwolde en Stadskanaal waren bij het project betrokken.

Kun je iets over de tocht en over de rol van de bibliotheken vertellen?
Sjoerd Visser is de initiatiefnemer van het huisjesproject. Hij schrijft zelf gedichten en besloot om zijn gedichten onderdak te bieden. Daarom bedacht hij een huisje voor zijn gedicht. Van afvalhout timmerde hij een half open vogelhuisje, heeft het opgeschilderd en plaatste zijn gedicht in het huisje; een gedichtenhuisje is geboren. Met zijn idee heeft hij al meerdere mensen geïnspireerd, zo ook Biblionet Groningen. De bibliotheken in Stadskanaal en Westerwolde gingen aan de slag met dit huisjesproject. Mensen konden een pakket bestellen dat uit drie onderdelen bestond: een onbewerkt huisje voor het gedicht, een online workshop schilderen door een schilderdocente en een online workshop dichten waarin een schrijfdocente stap voor stap vertelde hoe je een gedicht kunt maken. Vervolgens zijn de huisjes gaan reizen door Oost-Groningen en het is een groot succes. Gedurende hun reis door de verschillende dorpen raakten steeds meer mensen enthousiast en er worden nog steeds nieuwe huisjes toegevoegd. Momenteel zijn er al ruim 60 huisjes met zowel Nederlandse als ook Groningse gedichten. Ik denk dat de diversiteit van de gedichten het succes maakt. Ze weerspiegelen je eigen gevoelens, gaan over het landschap waar je zo van houdt, bieden troost of laten je wegdromen en tot bezinning komen.

Hoe sluit het initiatief van het huisjesproject aan bij de doelstellingen van de Vrienden-stichting?
De Vrienden-stichting stelt zich tot doel het welzijn van de patiënten van het Ommelander Ziekenhuis te bevorderen. Zij probeert zaken te realiseren die niet-zorg gebonden zijn en waarin het ziekenhuis zelf noch de overheid kunnen voorzien. Het Ommelander Ziekenhuis heeft een grote regionale functie. Patiënten en hun naasten moeten zich er thuis voelen en als het nodig is, graag terugkomen. Daarom realiseert de Stichting projecten die ertoe bijdragen dat het verblijf van de patiënten in het ziekenhuis zo aangenaam mogelijk is en dat ook bezoekers van het ziekenhuis zich er thuis voelen.

Op 1 augustus werden de eerste huisjes geplaatst en alle aanwezigen werden direct heel enthousiast. Kun je dat verklaren?
Het is een heel kleurrijk project door de diversiteit van de huisjes en daardoor geven ze al direct aan mooie sfeer aan het ziekenhuisterrein. Jij bent een van de initiatiefnemers bij het plaatsen van de gedichten bij het ziekenhuis. Welk effect zullen de gedichtenhuisjes hebben op bezoekers van het ziekenhuis? Waar hoop je op? Ik hoop dat de gedichten troost en steun kunnen bieden maar ook een inspiratiebron kunnen zijn. En dat de mensen die de gedichten lezen daardoor voor even hun zorgen, verdriet en spanning kunnen vergeten. Je kunt die zaken niet voor de mensen oplossen maar je kunt ze met de gedichtenhuisjes wel een vorm van afleiding bezorgen waardoor ze als het ware ‘gesterkt’ weer verder kunnen en dat is ons uitgangspunt. We zijn heel blij dat het ziekenhuis dit project heeft omarmd en met zoveel enthousiasme heeft ontvangen.

(augustus 2022)